از سال 1925 تا 1940 ، سبک معماری معروف به معماری آرت دکو Art Deco به هر کشور گسترش یافت ، اما برای اولین بار در فرانسه ظاهر شد. بسیاری از سبک ها ، مانند مدرنیسم ، نئوکلاسیسم ، کوبیسم و برخی دیگر و همچنین ظهور هنر دکو در ایالات متحده ، به عنوان الهام بخش بودند. جنبش هنری و خلاق کوتاه مدت معروف به  ارت دکو در ایالات متحده وجود داشت.

آرت دکو در ویکی پدیا

قبل از جنگ جهانی اول، هنر دکو در فرانسه محبوبیت پیدا کرد. با این وجود، پس از جنگ، در زمانی که بسیاری از مردم مبارزه و مشکل را تجربه می‌کردند و تنها تعداد معدودی موفقیت را تجربه می‌کردند، به رسمیت شناخته شد. در نتیجه، سال تأسیس آن معمولاً 1920 پس از میلاد در نظر گرفته می شود. این زیبایی شناسی با هدف منسجم بودن و انتقال حس صلابت و نوید برای آینده بود.

این مد در نهایت به هالیوود راه یافت و پس از نمایشگاه هنرهای تزئینی پاریس در سال 1925 به شهرت فوری در مقیاس جهانی رسید. هنر دکو پس از جنگ جهانی دوم از محبوبیت خود کاسته شد اما به طور کامل فراموش نشد. شاید بتوان ادعا کرد که این سبک به ایجاد نسل جدید کمک کرد زیرا تأثیر قابل توجهی بر روی تمام عناصر زندگی مردم در آن زمان و طراحی های آینده داشت.

پس از انتشار کتابی از بِویس هیلیِر (Bevis Hillier)، این سبک دوباره در سال ۱۹۶۰ میلادی محبوبیت پیدا کرد. بسیاری از ساختمان‌ها و آسمان‌خراش‌های این سبک هنوز هم سرپا مانده و طرفداران مخصوص به خود را دارند.

آرت دکو چیست؟

علاوه بر ذکر شدن در معماری ، سبک تزئینی یا هنری نیز در مبلمان ، لوازم خانگی ، جواهرات ، هنر و مد مورد بحث قرار گرفت. همانطور که قبلاً نیز اشاره شد ، این مد از سال 1925 تا 1940 به طول انجامید. هنرمندان آمریکایی در طول زمان این سبک را پذیرفتند ، با توجه به اینکه آن را از روزهای متمایز متمایز می کند زیرا بسیار متمایز بود.

نگاه یکپارچه معماری Art Deco سعی در ارائه چشم انداز امید و سرسختی داشت. این مد همچنین از فن آوری های عصر جدید ، به همراه تمایلات خود به مد های قبلی و تمدن های باستانی فرار کرده و به آن کمک کرده است. پس از ارائه به جهان در پاریس ، این مد پس از ورود به هالیوود به سرعت در سراسر جهان محبوبیت پیدا کرد.

آشنایی با سبک معماری آرت دکو

اتخاذ سبک معماری آرت دکو برای تشکر از تمام شکوه، درخشش و عظمتی است که در ساخت و ساز قرن بیستم شاهد آن هستید. آرت دکو که به عنوان یک سبک معماری دکوراتیو نیز شناخته می شود، با استفاده از اجزای گران قیمت اما دوست داشتنی توانسته جذابیتی مضاعف به سازه ها ببخشد و به طور قابل توجهی جنبه شیک تری نسبت به گذشته به آنها ببخشد.

سبک معماری آرت دکو را چگونه می توان تشخیص داد؟

در سبک معماری آرت دکو از نقوش هندسی بسیار استفاده می‌گردید، در نماها از کروم استفاده می‌شد و رنگ‌های زنده کاربرد فراوانی در این سبک داشت.

همچنین بخوانید: طراحی غرفه نمایشگاهی

نام آرت دکو

اصطلاح “نمایشگاه بین المللی هنرهای دکوراتیو و مدرن صنعتی” که در سال 1925 در پاریس برگزار شد، الهام بخش این سبک بود که با مخفف آن Arts Décoratifs شناخته می شود. این مکان دارای انواع گرایش‌ها و فلسفه‌های طراحی از سراسر جهان است. معماران آمریکایی اجازه شرکت در این نمایش را نداشتند.

با این حال، کسانی که انجام دادند،آمریکا به معماران خود اجازه‌ی شرکت در این نمایشگاه را نداد؛ اما افرادی که در آن شرکت کردند، به شدت از سبک آرت دکو الهام گرفتند و شعله‌ی خلاقیت معماران آمریکایی به این شکل روشن شد. البته لازم به ذکر است که نام آرت دکو را در سال ۱۹۶۰ برای اشاره به این سبک ابداع کردند.

نمونه هایی از معماری آرت دکو

ساختمان امپایر استیت، تالار موسیقی رادیو سیتی در نیویورک، و مرچندایز مارت در شیکاگو تنها تعدادی از سازه‌های متعددی هستند که در آمریکا به سبک معماری آرت دکو ساخته شده‌اند. همراه با مواردی که قبلا بیان شد، نمونه های زیر نیز نمایش عالی این سبک هستند:

۱. ساختمان کرایسلر، نیویورک

زمانی که ساختمان کرایسلر در سال 1930 ساخته شد، در ارتفاع 319 متری، برای مدت کوتاهی به عنوان مرتفع‌ترین سازه در جهان شناخته شد. به گفته ویلیام ون آلن، طراح سازه، مناره فلزی این سازه با گرگویل های عقاب و طرح هایی شبیه اشعه های خورشید تزئین شده است.

۲. هتل دلانو، میامی

بسیاری از سازه های هنر دکوی دیدنی را می توان در ساحل میامی، منطقه ساحل جنوبی فلوریدا یافت. رابرت سوارتبورگ هتل معروف دلانو ساوت بیچ را در این منطقه در سال 1947 طراحی کرد و فیلیپ استارک آن را در سال 1995 بازسازی کرد.

۳. برج لوک، اوهایو

برج LeVeque در اوهایو در سال 1927 ساخته شد و در گذشته برای هدایت خلبانان و انتقال پیام استفاده می شد. معماری این سازه 169 متری که توسط چارلز هاوارد کرین در سبک آرت دکو (مخصوصاً در دکوراسیون طبقات بالا) طراحی شده است و از کاشی های سفالی استفاده شده است.

۴. ساختمان ایسترن کلمبیا، لس آنجلس

در قلب لس آنجلس، ساختمان کلمبیای شرقی دارای نمای سفالی فیروزه ای خیره کننده است. این ساختمان در سال 1930 ساخته شد و کلود بیلمن، که تعدادی دیگر از سازه های آرت دکو را در لس آنجلس نیز ساخت، مسئولیت معماری آن را بر عهده داشت، وساخت ساز خود را انجام داد.

۵. ساختمان گاردین، دیترویت

ساختمان گاردین یک آسمان خراش «احیای مایاها» و آرت دکو با جنبه هایی از طراحی ساده معاصر است. طراحی این سازه توسط ویرت کلینتون رولند انجام شد و ساخت آن در سال 1929 به پایان رسید. نقاشی های دیواری، موزاییک ها، و پنجره های شیشه ای رنگی تنها تعدادی از نکات برجسته این دوران هستند که هم در داخل و هم در خارج از ساختمان گاردین یافت می شوند.

۶. هتل فرمونت پیس، شانگهایپ

هتل فیرمونت پیس یک هتل چینی در شانگهای است. این سازه که ساخت آن در سال 1929 به پایان رسید، به عنوان یکی از بهترین نمونه های طراحی آرت دکو در شانگهای در نظر گرفته می شود. ویکتور ساسون، تاجر و هتلدار خانواده ای ثروتمند، دستور ساخت این بنا را صادر کرد.

ساختمان‌های آرت دکو (به جز آسمان‌خراش‌ها) سقف مسطحی داشتند و از مصالح قدیمی یا جدید برای ساخت آن‌ها کمک می‌گرفتند که شامل لینولئوم، یشم سبز، کاشی تراکوتا، فولاد و باکالیت می‌شد. همچنین فلز، گزینه‌ای عالی برای به تصویر کشیدن آنچه آرت دکو به دنبال آن بود، یعنی استقامت و قدرت صنعتی به حساب می‌آمد.

معماران آرت دکو به سقف‌های مسطح، جان‌پناه و منار یا ساختارهایی شبیه به برج اضافه می‌کردند تا به کمک آن‌ها گوشه‌ای از ساختمان یا بخش ورودی را بیشتر در معرض توجه قرار دهند. آرت دکو ابتدا در سال ۱۹۲۰ برای ساختمان‌های عمومی و تجاری استفاده می‌شد و به ندرت خانه‌های شخصی را به این سبک می‌ساختند؛ اما معماران به خصوص در واشینگتن دی.سی به این نتیجه رسیدند که این سبک با ساختمان‌های آپارتمانی نیز به خوبی سازگار است.